inleyip durur gönlümüz kopuk bir keman telinde

kırık bir agaç dalında sızlayıp durur ömrümüz..

mezarlıklar kendini vazgeçilmez sananlarla doluyken

yerin üstündeki bu gösteriş de

neyin nesi oluyor acaba..

dünya bir garip yaşam telaşı

bir ince hüzün..

gözlerimde gül yanıgı bir hüzün

esrik bir tebessüm dudaklarımda

bagrımda soguk bir suskunluk..

sustuk sonra

yolun kıyısında açan gelincik gibi

kendi içimize gömüldük..

yüregimi dualarla sarıp ebedi susasım var hadi Amin'le sükutumu ruhum şad olsun hadi hatmet surelerimi sela'm duyulsun hafız...

su dışına taşar

çiçek dışına açar

insan içine dökülür..

dil de yorulur hal bilmezin yüzünden

gönül de..

dedim ey gül niye ettin beni zülfünde esir

dedi divane olan şahsa gerektir zincir..

inleyip durur gönlümüz kopuk bir keman telinde

kırık bir agaç dalında sızlayıp durur ömrümüz..

kırılmış ve yorgun hevesler

onarılmıyor kolayca

bunun için hayata aldırış etmeyen

bir kuş olmak isterdim..

aslında hepimiz kendi içimizde biraz yaralıyız

galiba hepimizin biraz canına okunmuş..

ben çocukları sevdim yaşadım

dünyaya alışamadım..

gün ve gün eskiyorsun

eksik ve yarım sın

daha da eskiyeceksin

nedir bu yeni yıl merakın senin..

avaz avaz susarken

hüzün ikmali yapıyorduk

yaralarımıza..

ilk yagmur damlası düştü

kuru yapraklarına güzün

ardından kış kıyamet dert hüzün

kim bilir kaç günü kaldı ömrümüzün..

yaşamak çok nadir rastlanan bir şeydir

çogu insan sadece var olur..

bazen gözünde yaş olur akar

bazen yüreginde agrı olur

insanın çaresizligi..

bir utançmış gibi boynunu egme yüregim

biz sevginin hakkını verdik

degerini bilmeyenler utansın..

içindeki sesler

çıglık çıglıga bagırırken

susup kalmaktır hüzün..